بیماری پوستی آکانتوزیس نیگریکانس

آکانتوزیس نیگریکانس، یک بیماری پوستی نادر و چالش‌ بر انگیز است که با تشکیل ساختار غیر طبیعی از سلول‌های پوستی، ایجاد مشکلات پوستی متنوعی را به همراه دارد. این بیماری که تاکنون علت دقیق آن مشخص نشده، به ویژه در نواحی مانند صورت، گردن، دست‌ها، و پاها ظاهر می‌شود.

تشخیص و مدیریت این بیماری نیازمند مشاوره با پزشک متخصص پوست و استفاده از روش‌های درمانی متناسب با ویژگی‌های هر بیمار است. بهبود درمانی و پیشگیری از عود بیماری، اهمیت بالایی در مدیریت آکانتوزیس نیگریکانس دارد.

بیماری پوستی آکانتوزیس نیگریکانس

آکانتوزیس نیگریکانس یک بیماری پوستی نادر و التهابی است که بر اثر اختلال در سلول‌های پوستی به وجود می‌آید. این بیماری با تشکیل آکانتوزیس؛ یعنی ساختار غیر طبیعی از سلول‌های پوستی، توصیف می‌شود. در ادامه برخی اطلاعات کلی در مورد آکانتوزیس نیگریکانس آورده شده‌اند.

علت بیماری آکانتوزیس نیگریکانس

علت دقیق آکانتوزیس نیگریکانس هنوز به طور دقیق مشخص نشده است. با این حال، فعالیت زیاد سلول‌های لنفوسیتی در پوست به عنوان یک عامل ممکن برشمرده می‌شود.

افراد با سیستم ایمنی ضعیف‌تر ممکن است به طور آسان‌تر به بیماری‌های پوستی از جمله آکانتوزیس نیگریکانس مبتلا شوند. همچنین وجود عوامل ژنتیک و مورثی نیز ممکن است در افرادی که به بیماری آکانتوزیس نیگریکانس مبتلا می‌شوند، نقش داشته باشد.

عوامل محیطی مانند تابش نور ماورای بنفش، تماس مداوم با مواد شیمیایی یا تحریکات دیگر ممکن است در برخی موارد بر ایجاد آکانتوزیس نیگریکانس تأثیر گذار باشند.

علائم بیماری آکانتوزیس نیگریکانس

علائم این بیماری شامل ظاهر آکانتوزیس (تشکیل لایه‌های غیر عادی از سلول‌های پوستی)، خشکی، قرمزی، پوست تیره‌ رنگ و گاهی تشکیل ترک‌ها در پوست می‌شود. بیماری آکانتوزیس نیگریکانس با تشکیل آکانتوز (ساختار غیر عادی از سلول‌های پوستی) همراه است و ممکن است به علائم پوستی گوناگون منجر شود.

تشکیل لایه‌های غیرطبیعی از سلول‌های پوستی به نام آکانتوز که می‌تواند به شکل‌ها و اندازه‌های مختلف در ناحیه مبتلا به وجود بیاید. پوست مبتلا به بیماری ممکن است خشک و ترک‌ خورده باشد که ممکن است به علت تغییرات در ساختار سلولی پوستی باشد.

همچنین ظاهر قرمزی و التهاب در ناحیه‌های مبتلا که نشان از واکنش غیر طبیعی پوست به عوامل مختلف است. ممکن است پوست در ناحیه‌های آکانتوزیس نیگریکانس تیره‌تر یا خنثی‌تر شود.

تشخیص دقیق این بیماری به وسیله پزشک متخصص پوست و انجام آزمایش‌های پوستی مانند بیوپسی پوست انجام می‌شود. درمان این بیماری عمدتاً به کمک داروهای موضعی و سیستمیک و در برخی موارد با استفاده از روش‌های جراحی صورت می‌پذیرد. افرادی که به علائم مشابه اشاره می‌کنند، باید به پزشک مراجعه کرده و تشخیص و درمان مناسب را دریافت کنند.

تشخیص بیماری آکانتوزیس نیگریکانس

تشخیص آکانتوزیس نیگریکانس معمولاً توسط یک پزشک پوست با بررسی تاریخچه بیماری، انجام آزمایش‌های پوستی و در برخی موارد انجام بیوپسی پوست صورت می‌گیرد.

 درمان آکانتوزیس نیگریکانس

مدیریت آکانتوزیس نیگریکانس ممکن است شامل استفاده از کرم‌ها یا پمادهای کورتیکواستروئیدی، سایر داروهای ضد التهاب و گاهی هم روش‌های جراحی برای حذف آکانتوزها باشد. این بیماری بیشتر در افراد مسن رخ می‌دهد. برخی از عوامل خطر شامل افرادی با سیستم ایمنی ضعیف‌تر، افراد مبتلا به HIV هستند.

چه افرادی در معرض بیماری آکانتوز نیگریکانس هستند؟

 آکانتوز نیگریکانس در هر دو جنس مردان و زنان دیده می‌شود. این عارضه بیشتر در افرادی رخ می‌دهد که دارای اضافه وزن هستند، مشکلات هورمونی دارند یا پوستشان تیره‌تر است. همچنین افرادی که دیابت دارند و سطح انسولین خونشان بالاتر است برای این بیماری مستعدتر هستند. شیوع آکانتوز نیگریکانس (تیرگی پوست) در گروه‌های نژادی مختلف متفاوت است و عوامل ژنتیکی نیز در بروز این وضعیت نقش دارند. برای خرید دوره آموزشی پلاژن تراپی روی نام آن کلیک کنید.

بیماری آکانتوز نیگریکانس چه نواحی را درگیر می‌کند؟

آکانتوزیس نیگریکانس یکی از اختلالات نسبتاً رایج پوستی است که با تغییر در رنگ‌دانه‌های پوست همراه است. اصلی‌ترین نشانه‌های این بیماری شامل تیرگی، ضخیم شدن و مخملی شدن پوست است. نواحی درگیر ممکن است با خارش همراه باشند یا بوی نامطبوعی از خود متصاعد کنند.

این تغییرات پوستی اغلب در نواحی‌ای که چین‌ خوردگی دارند یا در دیگر بخش‌ها مانند زیر بغل‌ها، کشاله ران‌ها، خصوصاً در محل چین‌ها و پشت گردن دیده می‌شود. آکانتوزیس نیگریکانس می‌تواند در آرنج‌ها، زانوها، بند انگشتان، لب‌ها، کف دست‌ها، کف پاها، ناف، سینه‌ها، صورت و ناحیه تناسلی زنان نیز بروز کند.

درمان و مراقبت پزشکی آکانتوزیس نیگریکانس

برای آکانتوزیس نیگریکانس هیچ درمان قطعی برای از بین بردن کامل تیرگی و ضخامت پوست وجود ندارد. درمان معمولاً بر اساس مدیریت و بهبود بیماری‌های زمینه‌ای انجام می‌شود. در بسیاری از موارد درمان ضایعات پوستی بیشتر به دلایل زیبایی انجام می‌شود. کنترل و اصلاح سطح بالای انسولین در خون می‌تواند به کاهش ضخیم شدن پوست کمک کند. در مواردی که آکانتوزیس نیگریکانس با چاقی مرتبط است کاهش وزن ممکن است کمک‌کننده باشد.

درمان دارویی و موضعی

برای بهبود تیرگی و ضخیم شدن پوست می‌توانید از داروهای موضعی کراتولیتیک مانند تریتینوئین 0.05%، کرم آمونیوم لاکتات 12% یا کرم‌های رنگ‌زدایی شامل تریتینوئین، هیدروکوئینون و فلوسینولون استوناید استفاده کنید. کرم‌های ضد آفتاب به منظور محافظت از پوست توصیه می‌شوند. داروهای دیگری مانند کلسیپوتریول، پودوفیلین، اوره، آداپالن و اسید سالیسیلیک نیز در مواردی نتایج مختلفی داشته‌اند.

برخی داروهای خوراکی مؤثر نیز شامل اترتینات، ایزوترتینوئین، متفورمین و روغن ماهی خوراکی هستند. به عنوان مثال در بیماران مبتلا به مقاومت به انسولین مصرف داروی اکتروتاید به مدت ۶ ماه می‌تواند باعث بهبود پایدار شود.

درمان‌های مکمل

• روش‌های لیزر درمانی از جمله درم ‌ابریژن و لیزر الکساندریت با شدت بالا می‌توانند در کاهش ضایعات پوستی مؤثر باشند. خرید دوره پاکسازی پوست کمک می‌کند تا کسانی که به دنبال دریافت محتوای آموزشی مفید هستند بتوانند کار خود را شروع کنند.
• در موارد آکانتوزیس نیگریکانس بدخیم جراحی برای برداشتن تومور اولین و مهم‌ترین قدم در درمان است.
• در مواردی که آکانتوزیس نیگریکانس بدخیم است داروی سپروهپتادین تجویز می‌شود که با مهار اثرات تومور به بهبود علائم کمک می‌کند.

داروهای مرتبط با تعادل هورمونی و دیابت

بیماران مبتلا به سندروم HAIR-AN (هیپرآندروژنیسم، مقاومت به انسولین و آکانتوزیس نیگریکانس) ممکن است با داروهای جلوگیری از بارداری و متفورمین درمان شوند. داروهایی مانند آسیپی موکس به جای اسید نیکوتینیک می‌توانند با بهبود سطح چربی بدن به کاهش علائم کمک کنند.

مصرف روغن ماهی به‌ویژه در بیماران دیابتی لیپیدوستروفیک و مبتلا به آکانتوزیس نیگریکانس پیشرفته حتی در صورت ادامه مصرف نیاسین بسیار مفید است.

درمان‌های زیبایی برای آکانتوزیس نیگریکانس

درمان‌های زیبایی برای آکانتوزیس نیگریکانس به منظور بهبود ظاهر پوست و کاهش تیرگی و ضخامت ناشی از این بیماری استفاده می‌شوند. این درمان‌ها معمولاً در کنار درمان‌های پزشکی انجام می‌شوند. بعضی از رایج‌ترین آن‌ها را در ادامه توضیح می‌دهیم.

1_ استفاده از کرم‌های لایه‌ بردار و روشن‌ کننده

یکی از اصلی‌ترین روش‌های زیبایی برای بهبود تیرگی پوست استفاده از کرم‌های حاوی مواد فعال مانند ترتینوئین، هیدروکینون و کرم‌های حاوی آمونیوم لاکتات است. این کرم‌ها به نرمی و رطوبت‌رسانی به پوست و بهبود علائم کمک می‌کنند.

2_ لیزر درمانی

لیزر الکساندریت برای کاهش ضخامت و تیرگی پوست استفاده می‌شود. لیزر درمانی با حذف سلول‌های مرده پوست و تحریک رشد پوست جدید به بهبود ظاهر کمک می‌کند. لیزر CO2 و لیزر فرکشنال نیز برای لایه‌برداری عمیق و کاهش ظاهر آکانتوزیس نیگریکانس در برخی موارد استفاده می‌شوند.

3_ استفاده از مواد شیمیایی لایه‌ بردار (پیلینگ شیمیایی)

پیلینگ‌های شیمیایی حاوی اسیدهای ملایم مانند اسید سالیسیلیک و اسید گلیکولیک می‌توانند به لایه‌ برداری و روشن‌ سازی پوست کمک کنند. این روش‌ها با از بین بردن لایه‌های تیره و ضخیم سطحی باعث شادابی و نرمی پوست می‌شوند.

4_ کربوکسی‌ تراپی

کربوکسی‌ تراپی شامل تزریق دی‌ اکسید کربن به لایه‌های پوست است که به بهبود جریان خون و تحریک کلاژن‌ سازی کمک می‌کند. این تکنیک می‌تواند به کاهش ظاهر آکانتوزیس نیگریکانس کمک کند. دوره آموزشی کربوکسی تراپی در سایت پوست یار قابل خرید است.

تشخیص و درمان بیماری آکانتوزیس نیگریکانس در پوست یار

در کلینیک پوست یار کلیه خدمات زیبایی پوست مانند اسید تراپی و کربوکسی تراپی پوست قابل انجام است. متخصصین ما در این زمینه به بهترین نحو کارهای شما را انجام می‌دهند و از دستگاه‌های جدید به همراه تکنیک‌های نوین با بالاترین میزان بازدهی و کمترین مدت زمان نقاهت استفاده می‌کنند.

در کلینیک ما کلیه خدمات برای مشتریان وفادار در مناسبت‌های ویژه با تخفیف قابل انجام است. از شما خواهشمندیم برای دریافت مشاوره یا اطلاع از قیمت اسید تراپی صورت با کلینیک پوست یار تماس گرفته و از ما مشاوره تخصصی پوست دریافت کنید. برای کسب سایر اطلاعات در مورد پوست بهتر است از سایت ما نیز بازدید کنید.

سخن پایانی

توجه به علائم و مشاوره با پزشک پوست برای تشخیص و درمان صحیح این بیماری بسیار اهمیت دارد. آکانتوزیس نیگریکانس یک بیماری پوستی نادر و التهابی است که با تشکیل آکانتوز (ساختار غیر عادی از سلول‌های پوستی) همراه می‌شود. این بیماری ممکن است با خشکی پوست، قرمزی و تغییرات در رنگ پوست همراه باشد.

تشخیص این بیماری توسط پزشک متخصص پوست با بررسی نمونه‌های پوستی از بیمار و درمان آن شامل استفاده از کرم‌ها یا پمادهای کورتیکواستروئیدی و در برخی موارد روش‌های جراحی می‌شود. مدیریت مناسب با پزشک متخصص و پیگیری‌های دوره‌ای می‌تواند به بهبود و کنترل بهتر بیماری کمک کند. جهت اطلاعات بیشتر به سایت پوست یار مراجعه کنید.